قرآن، شورانگیزترین نغمه‌ای است که جان‌های مشتاق را به خویش می‌خواند، آوای آسمانی‌اش در اعماق وجودِ حق پویان طنین انداز است و پنجره‌ای به سوی نور و آگاهی می‌گشاید و سرود و ابتهاج و وجد را در دل‌ها می‌سراید(1) سوره زمر آیه 39.
به قول علامه اقبال که می‌فرماید:
چون به جان در رفت، جان دیگر شود
جان که دیگر شد، جهان دیگر شود
همچو حق پنهان و پیداست این
زنده و پاینده و گویاست این
منبع: مجله قدر
طبقه بندی: نکته‌های قرآنی
نوشته شده در تاریخ
دوشنبه 92 شهریور 25 توسط بیتا علیلو
