پروانه‌ها، بال زنان و شادی کنان، شاعرانه‌ترین پروازشان را بر گرد شمع شبستان هشتم دنیا آغاز می‌کنند.

خورشید شور و التهاب شگفتی را در وجود خویشتن احساس می‌کند.

ماه، از همیشه زیباتر می‌شود و نگاهش را میهمان سرور و سرسبزی می‌سازد.

درختان با خرسندی به سیمای آفتاب می‌نگرند و به شادمانی می‌پردازند.

کاینات غرق نورند. فرشته‌ها و آدمیان مسرورند، همگان مشتاق طلوع روی اویند، همه می‌خواهند شکفتن گل والای والا را در دنیا ببینند و گلبرگی از نور و نوازش و شفاعت او بچینند.

آری، ای سید گل‌ها، ای مولا، ای سبزه‌زار سر زندگی و صفا، ای علی ابن موسی الرضا (ع) قدوم پاک تو، حضور همه زیبایی‌ها را بیمه می‌کند، دست‌های مهربان لطف تو، برترین سایه بان دل‌ها و دیده‌های ماست.

ای امام خجسته میلاد روشنایی بخش تو بر همه هستی مبارک و فرخنده باد.