خداوندا تو بینهایتی، و لامکان و بیزمان، اما به قدر فهم من کوچک میشوی و به قدر نیازم فرود میآیی، و به قدر آرزوهایم گسترده میشوی و به قدر ایمانم کارگشا میشوی.
تو «الله» هستی و معبودی جز تو نیست، تویی که مهرت استوار و ساختمان آفرینشات زیباست، دادگری که ستم روا نمیدارد و بخشندهای که کارها به او باز میگردد.
به امید رحمتت ای مهربانترین مهربانان
طبقه بندی: حرف اول
نوشته شده در تاریخ
یکشنبه 92 شهریور 31 توسط بیتا علیلو