پرودگارا، قلبی دارم گناهکار، ایمانی دارم ضعیف و زبانی پرگناه؛ لکن تو همواره آن را برای دیگران عیان نساختی که آن چیزی نیست جز رحمانیت تو ...
خدایا؛ قلبم را جایگاهت و ایمانم را راسخ و زبانم را ذاکر و سپاسگزارت گردان؛ که اگر چنین نشود عمرم تباه و فردایم بیحاصل شده است.
پروردگارا به ما نرسیده که کسی از تو چیزی بخواهد؛ و دست خالی باز گردد!
به امید رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
طبقه بندی: حرف اول
نوشته شده در تاریخ
دوشنبه 92 شهریور 25 توسط بیتا علیلو