خدایا من دلم قرصه

خدایا! من دلم قرصه، کسی غیر از تو با من نیست

خیالت از زمین راحت، که حتی روز، روشن نیست

کسی اینجا نمی‌بینه که دنیا زیر چشماته

یه عمره یادمون رفته، زمین دار مکافاته

فراموشم شده گاهی، که این پایین چه‌ها کردم

که روزی باید از اینجا، بازم پیش تو برگردم

خدایا وقت برگشتن، کمی با من مدارا کن

شنیدم گرم اغوشت، اگه میشه منم جا کن

مرا دختر خانوم می‌نامند، غروری دارم که برای تنها نبودن مانع نمی‌شود.

احساسی دارم که با منطق گدایان نمی‌سازد؛ قلبی دارم که هنوز تیزی خنجر نامردی را نخورده است و زیبایی‌هایی دارم که حراج چشم‌های بیگانه نخواهد شد.

خدای من؛

در میان این همه چشم، نگاه تو مرا بی‌نیاز می‌سازد از هر نگاهی.

من دخترم؛ از نسل حوا؛

با ظرافت و زیبایی‌ها؛

اما زیبایی‌های من؛ رازهایی هستند محرمانه!

خالقم سفارش کرده، جز برای محارم فاششان نکنم ...

فرقی نمی‌کند، کجا یا کی!

در هیاهوی این شهر؛

هر کجا و هر وقت دچار واهمه شدی  با «ایمانت» وضو بگیر زیر لب نیت کن:

«حج آب می‌کنم قربه الی الله»